Décampement/Opgekrast

foto: Edward S. Curtis.

Vilderke vertrekt.
Vanaf nu woont het Bovenlicht daar.

Dapper voortdoen aan het Lam

Sanctus Plasticus,

Oh Heiligen van den Plastiek,

Créateur de la belle Poulette bien roulée,

Beschermer van ’t arm Schaapke bien ficelée.

Oh Sinte P.,

Initiator, Instigator van de Guldene Snee,

hier ben ik.

Kijkt maar ne keer goed naar mij.

Hier ben ik,

Jan Van E., de optische revolutie.

Met mijn genadeloos glurende,

met mijn stravve stravve,

harde harde,

met mijn spiedende oogkses

pak ik, neem ik, steel ik.

Als ich can

Hier ben ik.

Kijkt, Belegger van het Gouden Sneetje,

bekijkt: Jan Van E., de optische revolutie.

Met mijn wonderlijk lichte,

met mijn wreed wreed behendige,

met mijn dansende handen

grijp ik, vang ik, bouw ik.

Wie ich can

Hiere sie, hier ben ik en ik blijf,

(kijkt maar ne keer goed) ik blijf.

Ik blijf résolument Moderne

dat hadde nie gepeinsd, ee?

Ik blijf résolument, audacieusement, carrément 

Moderne

Zie ook dit  postje van 15 februari.

Uit het Dagboek

Niet boos zijn Vilderke omdat ge 't kippeke niet uit de diepvries hebt gehaald.
Ge kunt niet alles onthouden, mijn schaap, ge kunt niet alles onthouden.

morgen is er weer een dag
en dan nog één
en nog

et ainsi de suite

tot ze op zijn
(dan is 't allemale klaar)

ook goed
ook goed
ook goed

De beste der Tijden, de slechtste der Tijden

Jean-Baptiste Marie Pierre, Bacchante endormie

Hemelse, helse coronadagen.
Dagen van 't banen van nieuwe wegen.
Zoeken naar vers (bewust) zijn, naar connectie(s).
Vinden van nieuwe oude en nieuwe nieuwe liefdes.

Dagen van introspection et contemplation
en surtout van remise en question.
Dromen van 't leven, te leven.
Peinzen over voor, tijdens en na.
Wat wilt ge houden,
wat moet er weg?

Speuren naar schoonheid in lange, bange dagen.
Speuren...

(en maar heel weinig vinden)

Qué?

Een vleugje filosofisch denken. Nu we toch tijd hebben.

Wat betekent het: volgens uw eigen agenda, volgens ùw reglement van interne orde leven?
En wat zijn uw opties?

Ik wil maar zeggen: wat gaat gij straks allemale doen en niet doen, als het were kan en mag?
Dat lijkt mij, nogal, van het belangrijkste.

parenthèse/parenthèses

Niets te zeggen.

Wat valt er te zeggen?

Georges de la Tour, Le Nouveau-Né

Er is een griepje in het land...

Maar kunnen we het nu hier eens over hebben?
En nadenken.

foto: Belal Khaled

Nadenken over wat er écht toedoet en waar we mee bezig zijn.
Hoe vreselijk wij het aan het verkloten zijn.

Wanneer gaat er iemand opstaan met een écht plan.
Een decent en humaan plan.
Hoe lang gaan wij accepteren dat die barbarij doorgaat in onze naam?

Wrik u los uit la masse consentante silencieuse, gotfer.
Laat (van) u horen.